ASPARTAM czyli E951 – trutka na szczury, spożywana przez ludzi. Aspartam jest niskokalorycznym, intensywnym sztucznym słodzikiem. Jest to biały, bezwonny proszek, około 200 razy słodszy od cukru. W Europie jest on dopuszczony do stosowania jako dodatek do żywności w artykułach spożywczych, takich jak napoje, desery, słodycze, nabiał, gumy do żucia, produkty służące do zmniejszania zużycia energii i kontroli wagi oraz jako słodzik stołowy.
Słodzik aspartam i jego produkty rozpadu są przedmiotem rozległych badań od ponad 30 lat, w tym eksperymentalne badania na zwierzętach, badania kliniczne, badania spożycia i epidemiologiczne oraz nadzór po wprowadzeniu do obrotu. Stwierdzono, że jest bezpieczny i dopuszczony do spożycia przez wiele lat i w wielu krajach po dokładnych ocenach bezpieczeństwa.
W Unii Europejskiej (UE) etykieta na środkach spożywczych zawierających aspartam musi podawać swoją obecność, podając jej nazwę lub numer E (E 951).
Aspartam podejrzany jest przede wszystkim o powstawanie nowotworu mózgu. Niektórzy twierdzą, że to neurotoksyna, zaburzająca syntezę białek, przewodzenie impulsów w synapsach i strukturę DNA. Wywołuje różne, pozornie niepowiązane ze sobą objawy. Po wypiciu metanolu skutki widać od razu, natomiast aspartam działa inaczej. Gromadzi sie w organizmie powoli zaburzając system hormonalny i pracę mózgu. Czyli cichy zabójca.
Aspartam składa się z dwóch naturalnie występujących aminokwasów, fenyloalaniny i kwasu asparaginowego, które są również składnikami białek w naszym ciele i żywności. Fenyloalanina w aspartamie została nieznacznie zmodyfikowana przez dodanie grupy metylowej, która nadaje aspartamowi słodkiego smaku.
Białka w naszej żywności są trawione po dotarciu do naszego jelita. Enzymy rozkładają strawione białka na mniejsze cząsteczki (peptydy) i poszczególne aminokwasy, które je tworzą. Te aminokwasy są następnie wchłaniane przez organizm. Następnie można je z powrotem połączyć, aby wytworzyć nowe białka w naszym ciele lub wykorzystać je do wytworzenia energii dla organizmu. Dokładnie taki sam proces zachodzi w przypadku aspartamu.
Poniżej najczęściej używane substancje słodzące których najwięcej znajduję się w słodzikach i produktah light lub „0” %
E 950 Acesulfam K
E 951 Aspartam
E 952 Cyklaminiany
E 945 Sacharyny
E 955 Suklaroza
E 962 sól aspartamu i acesulfamu
Rzec można, że te syntetyczne substancje słodzące a zwłaszcza aspartam, znajdują się wszędzie.
• Niskokaloryczne jogurty,
• Owocowe napoje gazowane,
• Płatki śniadaniowe,
• Gumy do żucia,
• Sosy do lodów,
• Syropy do kawy,
• Słodziki,
• Ketchupy
• Ciastka bez cukru,
• Napoje słodkie,
• Batoniki odżywcze,
• Miętusy, drażetki odświeżające oddech
• Kakao
Efekty rozrodcze i rozwojowe
Badania przeprowadzone na królikach w celu zidentyfikowania możliwych skutków aspartamu na rozwój nienarodzonego organizmu (płodu) wykazały, że młode urodziły się z mniejszymi masami iw mniejszej liczbie. Było to spowodowane większą liczbą aborcji u matek otrzymujących bardzo duże dawki aspartamu. W tych samych badaniach duże dawki aminokwasów fenyloalaniny powodowały podobne objawy na masę potomstwa i poronienia. To podobieństwo sugeruje, że w przypadku dużych dawek aspartamu na rozwój królika pośredniczyła fenyloalanina.
W związku z tym eksperci zdecydowali, że właściwsze jest wykorzystanie dostępnych danych eksperymentalnych i medycznych dotyczących fenyloalaniny w ocenie ryzyka dla aspartamu. EFSA wykorzystała „tryb analizy działania” (zob. Pole działania na odwrocie), aby ocenić wpływ aspartamu na toksyczność reprodukcyjną.
Niekorzystne skutki nadmiernego stężenia fenyloalaniny w ciąży nie występują wyłącznie u zwierząt, ale występują również u ludzi z zaburzeniami metabolizmu fenyloalaniny. Choroba ta nazywana jest fenyloketonurią (PKU) i powoduje podwyższony poziom fenyloalaniny we krwi, która jest toksyczna dla mózgu. Nieleczony może wpływać na rozwój płodu i mózgu oraz powodować upośledzenie umysłowe, zaburzenia nastroju i problemy behawioralne.
U pacjentów z PKU ograniczenie żywności bogatej w białko (mięso, sh, jaja, chleb, produkty mleczne, orzechy i nasiona), a także unikanie napojów zawierających aspartam pomagają kontrolować poziom fenyloalaniny we krwi. Rozwijający się płód kobiet cierpiących na PKU jest szczególnie wrażliwy na poziom fenyloalaniny matki.
Eksperci porównali poziomy fenyloalaniny we krwi u ludzi po spożyciu aspartamu, z poziomem fenyloalaniny we krwi związanym z czynnikami rozwojowymi u dzieci urodzonych z matek PKU.
Aktualne wytyczne kliniczne zalecają, aby w celu uniknięcia ryzyka dla rozwijającego się dziecka poziomy fenyloalaniny we krwi matki były utrzymywane poniżej 6 mg / dl. Łagodne objawy były związane z poziomem we krwi matki wynoszącym 10-13 mg / dl, podczas gdy znaczące skutki były związane z poziomem 18-20 mg / dl fenyloalaniny we krwi (patrz ramka Fenyloalanina na odwrocie) .
Obliczając bezpieczny poziom ekspozycji na aspartam (oparty na stężeniu fenyloalaniny we krwi), eksperci naukowi przyjęli scenariusz, że spożycie aspartamu występuje w połączeniu z posiłkiem (zawierającym naturalnie występujące źródła fenyloalaniny) i szacuje się najgorszy scenariusz do poziomu fenyloalaniny z tego posiłku. Zawierały także wiele dodatkowych konserwatywnych założeń.
Eksperci modelowali skutki spożywania dawek aspartamu przekraczające kilkakrotnie bieżące dopuszczalne dzienne spożycie, wykorzystując dane dotyczące stężenia fenyloalaniny we krwi po spożyciu aspartamu. Wyniki analizy wykazały, że osoba dorosła ważąca 60 kg, pijąca 12 (330 ml) puszek napoju bezalkoholowego (zawierającego aspartam w maksymalnych dozwolonych poziomach stosowania), co godzinę nadal miałaby stężenie fenyloalaniny we krwi poniżej 6 mg / dl zalecane przez aktualne wytyczne kliniczne i to bez zgłaszanych skutków zdrowotnych.
